Cywilizacja hetycka miała swoje początki w XVII wieku przed naszą erą i przetrwała do około 1200 roku przed naszą erą. Oprócz rozbudowanej armii mieli także bardzo rozbudowaną religię: ich bogowie są oczywiście nieśmiertelni, rozróżnia się bogów związanych ściśle ze światem żywych, nad którymi panuje król Teszub, oraz bogów starych albo zdetronizowanych, którzy związani byli ze światem zmarłych ?ludzie wyobrażali sobie bogów mieszkających na gwiazdach lub w otchłaniach piekielnych; każdy z nich miała swoje święte miasto albo swoją świętą górę (takie miejsce, w którym przebywał odwiedzając ziemię)?bóg był pojmowany jako wyidealizowany król (lub królowa), któremu każdy człowiek był zobowiązany służyć, ale nie ma zbyt wielu cech metafizycznych, więc człowiek jest go na przykład w stanie oszukać, a sam bóg może być omylny, można go przebłagać, może, ale nie musi być miłosierny?ludzie i bogowie są sobie nawzajem potrzebni: ludzie bogom, aby utrzymywać ich kult i dzieło stworzenia; bogowie ludziom, aby mieć w kimś oparcie w dążeniu do swoich ludzkich celów.
Bogowie gniewają się na ludzi (podobnie jak władcy), gdy ci łamią przyjęte reguły postępowania i wtedy trzeba ich przebłagać składaniem ofiar i odpowiednia magią?

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA